Ενδοεπιχειρησιακή Κατάρτιση
Αναγκαιότητα και Συστατικά Επιτυχίας
Στην σημερινή πολυσύνθετη οικονομική πραγματικότητα το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της επιχείρησης είναι η γνώση και οι ικανότητες του ανθρώπινου δυναμικού της τα οποία είναι σημαντικά στην παραγωγική διαδικασία για την παραγωγή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας με το βέλτιστο δυνατό κόστος δημιουργώντας την ιδανική υπεραξία για την επιχείρηση .
Προς αυτή την κατεύθυνση είναι η ενδοεπειχειρησιακή κατάρτιση που συμβάλει στην άριστη προετοιμασία με διαρκή επιμόρφωση μέσω επιδοτούμενων προγραμμάτων Κοινοτικών Πλαίσιων Στήριξης (ΚΠΣ ) και ΟΑΕΔ και μέσου του λογαριασμού για την Απασχόληση και την Επαγγελματική Κατάρτιση (ΛΑΕΚ), ο οποίος με τη σειρά του ενισχύεται από τις επιχειρήσεις με το 0,45% των μικτών αποδοχών των υπαλλήλων τους.
Ο Ρόλος της Ενδοεπιχειρησιακής Κατάρτισης
Με τον όρο «ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση» μπορούμε να προσδιορίσουμε την εκπαίδευση που παρέχει μία επιχείρηση στους εργαζομένους της, μέσω σεμιναρίων επιμόρφωσης, προγραμμάτων κατάρτισης, αλλά και της οργανωμένης και συστηματικής εκπαίδευσης στο χώρο εργασίας τους.
Το επιχειρησιακό περιβάλλον συνεχώς μετασχηματίζεται, εξελίσσεται και δημιουργεί νέες ανάγκες για γνώσεις και δεξιότητες.
Τα στελέχη των επιχειρήσεων και γενικά οι εργαζόμενοι σε αυτές πρέπει να συμβαδίζουν με αυτές τις αλλαγές και να αποκτούν συνεχώς τις νέες ικανότητες που απαιτούνται τόσο για την αποτελεσματική λειτουργία της επιχείρησης, όσο και για την προσωπική τους εξέλιξη.
Ο εργαζόμενος στην παραγωγή υπηρεσιών θα πρέπει να διαθέτει γνώσεις, ικανότητα πρόσβασης και επεξεργασίας της πληροφορίας, γενική μόρφωση, ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, διάθεση ομαδικής εργασίας και ένα σύνολο νέων δεξιοτήτων, που τείνουν να διαδραματίσουν πρωτεύοντα ρόλο στην παραγωγική διαδικασία και στη δημιουργία προστιθέμενης αξίας όπως επιχειρηματικότητα και καινοτομία .
Τα οφέλη της κατάρτισης των εργαζομένων είναι πολλά και σε πολλές περιπτώσεις έχουν καταγραφεί στην πράξη. Κατ' αρχήν οι εργαζόμενοι αποκτούν εφόδια για να γίνουν καλύτεροι στην εργασία τους πιο αποδοτικοί ,πιο ανταγωνιστικοί και πιο καινοτόμοι .
Παράλληλα οι εργαζόμενοι έχουν το αίσθημα ότι η επιχείρηση τους «φροντίζει», τους θέλει καλύτερους και τους βοηθάει να εξελιχθούν, ενώ η απόκτηση των νέων γνώσεων και δεξιοτήτων τονώνει την αυτοεκτίμησή τους και βελτιώνει τη συμπεριφορά τους.
Η κατάρτιση του προσωπικού υποστηρίζει επίσης τη διαμόρφωση της εταιρικής κουλτούρας, γεγονός που μπορεί να ενισχύει την εφαρμογή των αξιών και των στόχων της επιχείρησης.
Παρότι η χρηματοδότηση του κόστους της κατάρτισης είναι ένα σημαντικό ζήτημα, δεν είναι το μόνο που απασχολεί ή αποτελεί εμπόδιο στην υλοποίηση αποτελεσματικών προγραμμάτων εκπαίδευσης των εργαζομένων. Πολλές φορές η ίδια η ποιότητα των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών αλλά και η στάση των εργαζομένων και των διοικήσεων των επιχειρήσεων είναι αρνητικοί προς αυτήν την διαδικασία .
Αρκετοί εκπαιδευτικοί οργανισμοί (ΚΕΚ,ΚΕΣ και ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ) που υλοποιούν προγράμματα κατάρτισης, προσεγγίζουν τις επιχειρήσεις για τη διεξαγωγή σεμιναρίων επιμόρφωσης του προσωπικού, διευρύνοντας έτσι συνεχώς τον αριθμό των επιχειρήσεων που υλοποιούν παρόμοια προγράμματα τα τελευταία χρόνια.
Δυστυχώς ακόμα πολλές επιχειρήσεις κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις εμφανίζουν απροθυμία να επενδύσουν στην εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού τους ή και αδυναμία διάγνωσης των αναγκών τους για κατάρτιση του προσωπικού.
Ανακεφαλαιώνοντας αυτό που λείπει είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση διοικήσεων αλλά και εργαζομένων στη σημασία της ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης, χωρίς να παραβλέπεται και η αδυναμία πολλών φορέων παροχής της εκπαίδευσης για προσαρμογή των προγραμμάτων που προσφέρουν στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε επιχείρησης και στις ιδιομορφίες της εκπαίδευσης ενηλίκων, καθώς και στην υιοθέτηση των κατάλληλων μεθόδων εκπαίδευσης.
Η εισήγηση του διδάσκοντα αποτελεί τη βάση της μετάδοσης των γνώσεων, αλλά από μόνη της κουράζει τους εκπαιδευόμενους με αποτέλεσμα την απώλεια συγκέντρωσης, άρα και κατανόησης.
Η εισήγηση είναι εμπλουτισμένη με ενεργητικές τεχνικές που ενισχύουν τη συμμετοχή των καταρτιζομένων και βοηθούν στην αφομοίωση της παρεχόμενης πληροφορίας.
Τέτοιες τεχνικές είναι οι ερωτήσεις - απαντήσεις, η συζήτηση, ο καταιγισμός ιδεών, η επίδειξη εξοπλισμού, οι ασκήσεις, οι μελέτες περίπτωσης, η εργασία σε ομάδες, το παιχνίδι των ρόλων, η προσομοίωση, οι συνεντεύξεις από ειδικό και η εκπαιδευτική επίσκεψη.
Πολύ σημαντική είναι επίσης η αξιολόγηση που γίνεται στο τέλος των σεμιναριων για να διαπιστωθεί εάν οι εργαζόμενοι κατάφεραν να αποκομίσουν τις νέες γνώσεις και δεξιότητες και εάν επιτεύχθηκαν τελικά οι στόχοι της κατάρτισης.
Η αξιολόγηση ενός προγράμματος κατάρτισης συνήθως περιλαμβάνει συγκεκριμένη μεθοδολογία, ερωτηματολόγια και κριτήρια που βαθμολογούνται από εκπαιδευόμενους και εκπαιδευτές.
Εάν η κατάρτιση του προσωπικού πραγματοποιηθεί ικανοποιώντας τις προϋποθέσεις αποτελεσματικής μάθησης, μπορεί πραγματικά να προσδώσει στους ίδιους τους εργαζόμενους την δυνατότητα να σταθούν αντάξια στα νέα δεδομένα των αγορών και κατ' επέκταση να βοηθήσει στην διαρθρωτική προσαρμογή της επιχείρησης στο εξελισσόμενο ανταγωνιστικό περιβάλλον .
ΠΗΓΗ :
Tου Σωτήρη Γκαγιαλή, Ερευνητή ΕΜΠ, Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών, Τομέας Βιομηχανικής Διοίκησης & Επιχειρησιακής Ερευνας*
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΚΡΙΘΑΡΙΔΗ ΘΕΟΔΩΡΟ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΞΗ ΣΕ
ΕΝΔΟΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ :
http://www.ep-katartisi.gr/
ΟΑΕΔ : http://www.oaed.gr/
ΚΕΚ : http://www.cso.auth.gr/greek/KekThessalonikis.gr.htm
